ADEKE DIPANGGE CINE BENGGALI?

Lokasi criter ni ialah di pasar kecik di sebuah kampung. Pasar ni bukannye beso beno cume se buah bangsal pisang sesikat. Atapnya zing, tiang kayu empat batang. Ade meja simen tempat letak barang yang nak di jual macam sayur-sayuran, ikan-ikan, ketam, udang, ayam yang dah di proses dan macam-macam ada.

Teman paling heran semenjak dua menjak teman kecik-kecik lagi yang jual sayur ngan ikan ni seoghang cina. Eh! Ape pulak yang nak diheran yer? Cina jual sayur masuk kampung biase le. Tang tu teman tak sikit pun heran, cina ker, india ker, 786 ker, bangla ker, indon ker, vietnam ker, kemboja ker, rama bebeno jenis rakyat Melesia ni yer? Aper-aper ker tuh seme teman tak heran. Yang teman heran bebeno, cina apek nih yang dah jual sayur puluhan tahun kat kampung tuh (boleh bagi jubli emas kot). Apa die? Sory ler teman dah banyak beno merewang nih.

Cina apek nih dah tentu bangsa cine, oghang cine, tapi yang mengkome seme pangge dia tuh "benggali" wat aper? Yang teman tau bile pangge benggali tuh deme pakai serban. Teman masih ingat mase teman skolah dulu. Rama kekawan teman berbangsa sikh yang deme benggali tuh. Tambah pulak teman main hoki wakil sekolah maka rama ler benggali kekawan teman yang main hoki. Lepas latihan ker, ape ker, keme nyanyi rama-rama. Lirik lagu tuh pun kekawan benggalai yang buat, heheheheh. Liriknye macam nih, "kicik-kicik bola hoki, bila busa bola ragbi". Maaf ye kekawan seme teman teringat nostagia lame. Mane pegi benggali nih seme ye, rindu jugak kat kekawan.

Balik pade criter cine benggali nih. Macam maner boleh lekat namenye benggali, alahai. Cine banggali nih hebat wo. Dulu, mase die mude-mude die kayuh basikal bawak sayur dgan ikan dalam rage beso. Raga beso tuh dibuboh atas lanting basikal dia. Lantingnyer tu pulak beso wo. Kalo buang rage, boleh duduk pat lime oghang bebudak. Itu mase die mude dan teman dengo criter cine benggali nih peronah kene rompak kat estet kemuning tuh mase die nak balik. Maklumle hasil dah masuk. Kat situ pulak tuh sunyi bebeno. Sepital sungai siput yang cantik tuh pun tak mandang lagi wo.

Le nih cine benggali tuh dah tak larat nak kayuh basikal, jadi die naik kete. Kete nih derebarnye oghang Melayu, kawan baik dia sejak teman kecik lagi. Itu yang teman ingat. Mungkin sejak teman belum diberanakkan oleh emak teman. Hebat wo persahabatan deme berdua nih. Macam isi dgan kuku wo. Kalo nak ikut setiakawan yang intim, tiru le macam cine banggali nih dgan derebar kete tuh. Muhibbah antara deme berdua dah lame terjalin. Iniler yang sebenonye patut mengkome nengok dan dijadikan contoh. Deme berdua tuh pade pandangan teman boleh dianugerahkan pingat setiakawan atau pingat muhibbah. Itu pun kalo ade. kalo tak ade boleh wat due kasi deme tuh.

Teman peronah juge sembang-sembang dgan cine benggali tu. Pade mulenyer dia tak ingat dgan teman sebab mase tuh teman kecik bebeno. Mase tuh, teman kalo tak bolen mesti paka seluar capeng ajer, heheheheehe. Nasib baik mase tuh tak ade kemera tangkap gambo teman. Kalo idak tentu deme gunakan untuk suruh teman letak jawatan, hehehehe.

Bile teman bersoreh dgan cine benggali tuh, baru le die ingat kat teman nih. Mule le dia sembang pot pet pot pet macam beroteh, tahu aje he teman nih. Last seklai cine benggali tuh kate, "wo, sekarang dah beso mike nih yer. (Yer ler, tak kan tak beso-beso pulak) Mike dah koje beso, paka kete beso, ghumah pun dah beso. Semenye cine benggali ni kate teman nih beso. Phuhhhh, nasib baik die tak kata "ade bik mama beso".

Skarang nih mane nak kerobek semangat perpaduan macam cine banggali dgan oghang Melayu tuh. Kesetiaan deme tuh memang patut diberi pujian. Tak peronah pun teman nengok deme berdua tuh berkelahi. Tak tau le pulak mase teman belajo kat luor dulu. Kalo teman kluor pun tentu teman dengo criter deme tuh. Bile teman balik cuti, teman nengok kamcing ajer, macam belangkas wo.......